Stieg Larsson "Mężczyźni, który nienawidzą kobiet" + zdjęcia z Budapesztu

Autor: Stieg Larsson

Tytuł: "Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet"

Tytuł oryginału: "Man som hatar kvinnor"

Wydawnictwo: Czarna Owca

Rok wydania: 2012

Liczba stron: 633

"Ludzie zawsze mają swoje tajemnice. Chodzi tylko o to, żeby je odgadnąć." /s. 143/

Skazany za zniesławienie przedsiębiorcy Hansa-Erika Wennerstroma dziennikarz, Mikael Blomkvist, musi na jakiś czas przerwać pracę w redakcji swojego magazynu "Millenium". Niespodziewanie pojawia się jednak ktoś, kto ma dla niego inną ofertę zatrudnienia. Mikael ma zbadać sprawę sprzed czterdziestu lat, do tej pory nie rozwiązaną przez policję - zaginięcie Harriet Vanger, należącej do znanej i bogatej rodziny przemysłowców. Wkrótce do Mikaela dołącza Lisbeth Salander - niesamowicie inteligentna, ale też zamknięta w sobie dziewczyna z problemami. Czy uda im się ustalić, co stało się z Harriet?

"Mikael wiedział, że każda rodzina ma swojego trupa w szafie, ale rodzina Vangerów miała całe cmentarzysko." /s. 186/

"Millenium" to trylogia, którą zachwyca się wielu ludzi na całym świecie. W końcu udało mi się przekonać, dlaczego tak jest. "Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet" to bardzo trafny tytuł. W powieści mamy kilka wątków: sprawę zaginięcia Harriet, przyczyny skazania Blomkvista, problemy osobiste Lisbeth Salander... Jednak przez całą książkę przewija się motyw przemocy wobec kobiet. Tak wyraźne zwrócenie uwagi na ten bardzo poważny problem odróżnia pierwszy tom "Millenium" od innych tego typu kryminałów.

Powieść nie zachwyciła mnie tak, jak wielu innych. Postać Lisbeth nieco mnie irytowała (podejrzewam, że podczas lektury kolejnych tomów to się zmieni). Nie podobało mi się również wplatanie w tekst tylu angielskich wyrażeń - nie miałam problemu z ich zrozumieniem, ale gdyby chodziło o innych język, byłoby inaczej. A książka nie posiada przypisów.

Muszę jednak przyznać, że powieść jest bardzo dobrze skonstruowana, a autorowi udało się utrzymać napięcie przez ponad 600 stron. Jak już wspomniałam wcześniej, niewątpliwym atutem tego kryminału jest też wprowadzenie tak wyraźnego wątku przemocy wobec kobiet oraz sposobów przeciwdziałania takiemu zachowaniu. Powieść wciąga i zdecydowanie zachęca do sięgnięcia po następne części. 

"Dotarło do niej, że miłość to ten moment, kiedy serce nagle zaczyna rwać się na strzępy." /s. 628/

Moja ocena: 5/6
____________________________________________________
A teraz kilka zdjęć z mojego wyjazdu do Budapesztu. Był on dosyć spontaniczny, zorganizowany w niecały tydzień...i bardzo udany;)

Wystarczyło przejść dwie ulice od naszego hostelu, żeby zobaczyć  Dunaj, Most Wolności i górę Gellerta.

Most Wolności z bliska.

Nocny widok z Góry Gellerta. Przedzieranie się na szczyt przez nieoświetlony park pełen ścieżek, schodków i różnych zakamarków - bezcenne;) 

Imponujący Plac Bohaterów.

Zamek w pobliżu Placu Bohaterów. Obecnie siedziba muzeum.

Kościół położony przy ww. zamku.

Anonymus, czyli bardzo mroczny kronikarz jednego z węgierskich królów. Serio, ta rzeźba ma czarne dziury zamiast oczu. Mrokh.

Widok na Budapeszt ze Wzgórza Zamkowego.

Fragment pięknego kościoła Macieja.

Fragment zamku.

Z kolegą l(e)wem.

Zamek z nieco innej strony.

Kolejny widok na Budapeszt.

Mroczny Parlament w czasie burzy.

Góra Gellerta w całej okazałości.

Oczywiście w prywatnych zbiorach mam o wiele więcej zdjęć z tego wyjazdu;) Żałuję tylko, że nie odważyłam się sfotografować żadnej ze stacji metra (którym to metrem wesoło i radośnie jeździłyśmy cały dzień, bardzo szybko przemieszczając się po centrum Budapesztu;) Koniecznie muszę tam wrócić...