Marta Matyszczak "Tajemnicza śmierć Marianny Biel"

Autor: Marta Matyszczak

Tytuł: "Tajemnicza śmierć Marianny Biel"

Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 304

Lubię sięgać po kryminały z domieszką humoru, chociaż przyznaję, że ostatnio zaniedbałam nieco ten gatunek. Bardzo lubię też psy. Dlatego kiedy na bibliotecznej półce wypatrzyłam pierwszy tom z cyklu o Szymonie Solańskim i Guciu nie mogłam mu się oprzeć. Teraz żałuję, że nie wzięłam pozostałych części...

Ni stąd, ni zowąd Dłutko wyjął zza pazuchy strzykawkę i nasadził na nią igłę, którą można by kłuć w dupę słonia, a nie takiego małego, biednego kundelka jak ja. Psiknął mi w łapę jakąś wódą w spreju, aż stanąłem dęba, bo czego nienawidzę, to pijaków właśnie.

Powiedzcie, czy można nie pokochać psiego bohatera, który wypowiada się w ten sposób?;)

Cała historia rozpoczyna się w schronisku, w którym mieszka Gucio: niemłody już kundelek posiadający tylko trzy łapki. W tymże schronisku, podczas dnia otwartego (kiedy to wolontariusze mogą zabrać na spacer spragnione wolności psiaki) zjawia się Szymon Solański, prywatny detektyw, chudy i patykowaty, nie pałający szczególną miłością do świata. Gucio jednak zyskał jego sympatię na tyle, że Szymon zdecydował się go adoptować. I tak razem zamieszkali w chorzowskim familoku, w którym akurat znaleziono zwłoki jednej z lokatorek: byłej gwiazdy lokalnego teatru, Marianny Biel. Wydaje się, że był to tylko nieszczęśliwy wypadek, tak zresztą całą sprawę klasyfikuje policja. Szymon jednak ma przeczucie, że było inaczej, i z pomocą Gucia rozpoczyna śledztwo. Pomaga im mieszkająca w tym samym familoku dziennikarka Róża Kwiatkowska, przyjaciółka detektywa jeszcze z czasów szkolnych. Czy faktycznie Marianna Biel została zamordowana? I jak w całej sprawie może pomóc (nie)zwykły kundelek?

Książka naprawdę mi się spodobała, a złożyło się na to kilka elementów. Po pierwsze, moją sympatię wzbudzili bohaterowie, z Guciem (z którego perspektywy poznajemy część historii) na czele. Polubiłam też Solańskiego, który - jak na detektywa/policjanta przystało - zmaga się z tragicznymi wydarzeniami z przeszłości, a także z codziennymi kłopotami. Podobne uczucia żywiłam do Róży, dziennikarki o wadze dużo przekraczającej dopuszczalne normy. Dodatkowo każdy z mieszkańców feralnego familoka był prawdziwą indywidualnością, każdy skrywał też jakiś sekret. To tylko nadawało smaczku całej historii. Podobało mi się również poczucie humoru autorki, przejawiające się nie tylko w humorze słownym (tu przodują wypowiedzi Gucia), ale też charakterologicznym, czyli dotyczącym postaci. Opisy miejsca akcji (Chorzów), a także śląska gwara, którą posługuje się część bohaterów, sprawiły że jeszcze bardziej zainteresowałam się tą historią. W końcu dzieje się ona na terenie, którego specjalnie nie znam, ale który z jakichś (nie do końca dla mnie jasnych) powodów darzę sympatią. 

Wszystkie wymienione powyżej elementy złożyły się na zgrabnie napisany kryminał z dużą dawką humoru. Jak już wspomniałam, żałuję że nie wypożyczyłam od razu kolejnych części. Myślałam jednak, że lektura zajmie mi więcej czasu;) Teraz pozostaje zarezerwować sobie następne tomy w bibliotece!;)

Moja ocena: 5/6

________________
Źródło zdjęcia: https://unsplash.com/photos/TULqBUELe9c